Vliegers

Vandaag was zo’n dag die moeilijk begon. Goed geslapen, maar vreemd gedroomd. Ik had helemaal geen zin om op te staan. Maar deed dat uiteindelijk toch maar. De koffie deed waar ze goed in was en Lief herhaalde over de chat nog eens dat er Vliegerfestival op het Scheveningse strand zou zijn en dat ze het jammer vond er niet heen te kunnen. De dag ervoor had ze, al dan niet bewust, zelfs een vliegergedicht geschreven. Het was mooi weer dus net na enen stond ik buiten met mijn neus de goede kant op. Met in mijn hoofd het vliegerlied van André Hazes

Scheveningen is ongeveer 3 kwartier wandelen en ik stopte tussendoor om wat foto’s te maken. Als ik alleen wandel, kom ik vaak op allerlei ideeën die ik in mijn zwarte boekje noteer en later uitwerk. Een van de recentere ideeën was een blog die ik ‘Paarse draad’ wilde noemen. En toen ik op de Bankastraat een beeld van een denker zag en op de Groot Hertoginnelaan een paars geklede dame tegenkwam en daar een een aardig gesprek mee had over dat ik mijn haar had gestolen en over een vogel wiens naam ze kwijt was en later herinnerde en over het raamgedicht in op die laan én over het vliegerfestival had gehad, besloot ik de eerste Paarse draad bij thuiskomst te schrijven.

De eerste vliegers die ik meende te zien bleken kitesurfers te zijn. Tot ik kitesurfer én een vlieger zag. Hoe dichterbij ik kwam hoe duidelijker de vliegers zich aftekenden. Allerlei soorten en allerlei maten. Vliegende koeien en octopussen en zelfs een meeuwvlieger. En natuurlijk ook paarse vliegers. Op het festivalterrein riep een omroeper dat de vliegers wel 15 meter of groter konden zijn. Ook verzocht de omroeper herhaaldelijk om kindervliegers niet tussen het publiek op te laten omdat de touwtjes dun en scherp konden zijn en bezoekers konden verwonden.

Toen ik alle vliegers aandachtig had bekeken viel me op dat er niet één bij was met een paarse draad.

Alexanderen.nl